วันพุธที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เทสหน้ากล้อง

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ คือเป็นเรื่องที่ผมอยากเตือน พวกนักศึกษาต่างๆที่อยากดังแล้วโดนหลอกให้เสียตัวนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานอยู่ที่บริษัทโมเดลลิ่งแห่งหนึ่งย่านลาดพร้าว หน้าที่ที่ผมทำก็คือคอยส่งรูปถ่ายของสาวๆไปให้บริษัท หนังหรือโฆษณาต่างๆบริษัทหนังหรือโฆษณานี้ก็จะคัดเลือกรูปถ่ายที่ตรงกับconcept(ตามที่เขาต้องการ)แล้วผมก็จะพา สาวๆไปทดสอบหน้ากล้องแล้วเขาก็จะคัดเลือกอีกทีนึง เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งผมก็พาเด็กๆในบริษัทไปทดสอบหน้ากล้อง ตามปกติ วันนั้นทางบริษัทหนังเรื่องนี้ก็เรียก เด็กของบริษัทผมไปทดสอบหน้ากล้อง เด็กคนนี้ชื่อ"แพม"แพมนั้นอายุ 18 เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเอกชน แห่งหนึ่งแถวรังสิต แพมเป็นคนที่หน้าตาสวยมาก ขาวหน้าคม แพมเป็นลูกครึ่งไทยกับอังกฤษ วันนั้นแพมใส่ชุดนักศึกษา แพมก็จัดว่าเป็นคนเปรี้ยวคนหนึ่ง แพมชอบใส่กระโปรงสั้นๆฟิตๆนั้งทีแทบจะเห็นกางเกงใน แพมนั้นหุ่นดีมาก แพมเคยเล่นมิวสิกวิดีโอเพลงนึง ปกติแพมจะมากับแม่แต่วันนั้นแม่ของแพมไม่ว่าง กลับมาเข้าเรื่อง ต่อ วันนั้นผมก็แปลกใจที่คนมาทดสอบหน้ากล้องมีบริษัทผมบริษัทเดียว แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ที่ตอนจะเข้าไปทดสอบ ที่สตูดิโอ เขาให้แพมเข้าไปคนเดียว ผมไม่ยอมครับผมคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ ผมก็เข้าไปในสตูดิโอด้วยผมบอกว่าถ้าไม่ให้ ผมจะกลับ เขาก็ยอม ในสตูดิโอมีผู้กำกับอยู่ และคนคอยคัดเลือกเป็นผู้ชาย2คน ทีแรกเขาก็สั้งให้แพมแนะนำตัวพรีเซนตัว เอง แล้วผู้กำกับถามแพมว่าต้องเล่นเป็นบทคนที่เซ็กซี่นะจะกล้าเล่นรึเปล่าแพมตอบผู้กำกับว่า"หนูว่าหนูกล้าเล่นนะ" แล้วผู้กำกับก็สั้งให้แพมไปเปลี่ยนชุดครับ เป็นชุดนอนบางๆขอเน้นว่าบางมาก ที่สำคัญห้ามใส่เสื้อในกับกาวเกงในด้วย ตอนแรกแพมมาปรึกษาผม ผมบอกว่าตามใจแล้วก็บอกว่าผู้กำกับอาจลองใจก็ได้มัง จริงๆผมก็อยากเห็นหุ่นของแพม ด้วย เพราะชุดนั้นมันทั้งบางและสั้นด้วยแพมก็เชื่อผม แพมก็เดินไปเปลี่ยนชุด สักพักมีผู้ชาย2คนที่อยู่กับผู้กำกับเดินมาหา ผม ชื่อพี่ตุ้ยกับพี่เป้า พี่ตุ้ยบอกว่าจะขอความร่วมมือกับผม แก่บอกว่าจริงๆแล้วหนังเรื่องนี้ไม่มีหรอกคนนั้นก็ไม่ใช่ผู้กำกับ แกบอกอีกว่า"เห็นน้องยุให้แพมไปเปลี่ยนชุดเมื่อกี้เลยรู้ว่าพวกเดียวกัน"ผมก็เริ่มจะเข้าใจอะไรขึ้นมาจริงๆแล้วบริษัทนี้ หลอกขึ้นมาเพื่อที่จะหลอกสาวๆมาเอาแล้วแอบตั้งกล้องถ่ายไว้เพื่อจะนำไปขายที่ประเทศญี่ปุน ผมก็ถามพี่ตุ้ยว่า "แล้วจะไม่มีปัญหาเหรอ"แกก็บอกว่า"ที่พี่ทำมาได้2เดือนไม่เห็นมีปํญหาอะไร"แล้วแกกนะซิบกับผมว่า"เดียวให้น้องก่อนก็ได้ ผมก็อยากรู้เหมือนกันจึงตกปากรับคำของพี่ตุ้ยไป สักพักแพมเดินออกมาในชุดเสื้อนอนบางๆสีขาวแต่แพมยังเสื้อในกับ กางเกงในอยู่ แพมเดินออกมาในท่าอายๆเอามือปิดตรงของสงวนไว้ แต่ทำให้ผมเห็นว่านมเธอใหญ่มากเสื้อในสีขาวลายลูกไม้ มองไปเห็นหัวนมปูดๆออกมาด้วย น้องชายผมถึงกับขึ้นมองไปที่กางเกงในของแพมเป็นสีชมพู่ ผมอยากจะชักเว้าจริงๆ ตอนนั้นแต่ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจ ผู้กำกับก็ถามแพมว่า"ทำไมถึงไม่ถอดเสื้อในกับกางเกงใน"ทำเสียงดุๆแพมตอบเสียงแบบ กลัวๆว่า"ชุดมันโป๊นี้ค่ะ"ผู้กำกับพูดว่า"ผมนะมืออาชีพแล้วไม่มีใครเขาคิดเรื่องนี้กันแล้ว ถ้าอายก็ไม่ต้องแคสติ้ง" ผู้กำกับทำหน้าเซ็งๆผู้กำกับแกล้งหันไปพูดกับพี่ตุ้ยว่าเรียกอีกคนมาซิ มาแทนคนนี้ แพมหันมาทางผมหน้าตาจะร้องไห้ ผมก็บอกว่า"แพมอยากเล่นบทนี้รึเปล่าละ"ผมก็แกล้งพูดว่า"ถ้าเล่นบทนี้พี่ว่าแพมเกิดแน่เลย"แพมเริ่มคิด ถ้าแม่แพมมาด้วย คงให้กลับแน่เลย ผมเลยใช้โอกาสนี้ยุแพม"ถอดไปเถอะ คนพวกนี้เขาไม่คิดอะไรหรอก แถมก็ไม่ได้ถ่ายวิดีโอไว้ด้วย" สักพักพี่ตุ้ยก็มาถามแพมว่า"ตกลงน้องจะถ่ายรึเปล่าแพมหันมามองหน้าผมและพยักหน้า ผมเสียวปี๊ดเลย ผู้กำกับพูดเสียง ดัง"ถอดตรงนี้เลย"แพมก็ค่อยเอื้อมมือไปทางด้านหลังปลดตะขอบราเซียออก แล้วเอาท่อนแขนปิดนมไว้สองข้าง ส่วนมืออีกข้างคอยๆถอดกางเกงใน เป็นท่าที่ผมเสียวมากทุกคนตาค้างเลย นมแพมใหญ่กำลังดี นมสวยท่อนแขนแพม ปิดหัวนมไว้แต่ก็แลบให้เห็นฐานหัวนมว่าเป็นสีชมพู่ แน่ๆเพราะแพมเป็นคนขาวมากด้วย ส่วนมืออีกข้างก็ปิดของสงวนไว้ แต่ก็มองเห็นสีดำแพลมๆออกมา ผู้กำกับก็สั้งว่า"ชุดมันออกจะหนาไม่ต้องอายเอามือออกแล้วเอาบทไปอ่าน"แพมก็ค่อยๆ เอามือแล้วหยิบบทมาอ่าน แพมก็ค่อยๆนั้งอ่านแค่นั้งอ่านกระโปรงก็ลนขึ้นไปเสมอกับของสงวนของแพมเลย แพมอ่านบท ก็ตกใจ เพราะเป็นบทที่แพมจะต้องถูกมัดไว้กับเก้าอี้ แล้วร้องช่วยเหลือแล้วพระเอกจะมาช่วย ถึงตอนนี้แพมถ้าทางจะ ลืมอายแล้วเพราะว่าพวกผู้กำกับ ทำเหมือนแพมใส่ชุดปกติอยู่ไม่มีการแอบมองของสงวนกับนมแพมเลย ทำให้แพมตายใจ ผมก็ถามแพมว่าแสดงได้รึเปล่าแพมบอกว่าได้ ก็แค่ร้องว่า "ช่วยด้วย"และถ้าพระเอกมาก็บอกว่าขอบคุณมากและหอมแกล้ม พระเอกเอง ผู้กำกับก็สั้งให้แพมนั้งบนเก้าอี้แล้วเอาเชื่อกมามัดขาไว้กับขาเก้าอี้ทั้งสองข้างแล้วก็มัดเอามือไพรหลังไว้และมัดช่วง หน้าอกไว้กับพนักพิงแพมเริ่มหน้าเสียและบอกว่า"ทำไมต้องมัดแน่นละคะ"ผู้กำกับก็บอกว่ามันจะได้สมจริง แพมก็เชื่อ ตอนนี้ละครับเห็นของแพมเต็มตาเลย ทีนี้ผู้กำกับก็แกล้งสั้งให้พี่ตุ้ยไปฉีดนำตรงหน้าอก ให้เหมือนว่าเหงื่อออก พี่ตุ้ย ก็ฉีดและเอาผ้าไปซับหน้าอกของแพม แพมก็นำตาคลอเบ้าแต่ก็เฉย พี่แกเล่นซับแบบบีบหน้าอกแล้วเคล้นนี้ครับ ส่วนอีกคนไปฉีด ตรงของสงวนฉีดซะเปียกแล้วผู้กำกับก็บอกว่า"ตรงนั้นเปียกไปเอาผ้าไปซับซะ"พี่เป้าแกเล่นเช็ดไปควักไป แพมเสียงสั้นบอกผม ว่าแพมไม่อยากเล่นแล้ว ผมก็บอกว่ารับปากแกแล้วเดียวเสียงาน แพมก็พยักหน้า แล้วผู้กำกับก็แกล้งให้ผมไปเป็นพระเอก พอผู้กำกับนับ321ให้แสดงให้ดูเลยอย่าหยุดถ้าผู้กำกับไม่สั้งคัท พอผู้กำกับนับ321ปุ๊ป แพมก็ร้องว่า"ช่วยด้วยๆ"และผู้กำกับก็ สั้งให้ผมเข้าไปก็บอกผมว่าพอแพมหอมแกล้มปุ๊ปก็ให้แซร้คอเลย ผมก็กล้ากลัวแต่เวลานั้นเห็นแพมแล้วผมลืมกลัวเลย พอแพมหอมแกล้มผมเท่านั้นละผมไซร้คอแพมเลยหอมมากผิวเนียลด้วย แพมก็งงแต่ผู้กำกับส่งสัญญาณว่าแสดงต่อ ตอนผมไซร้ไปถึงหูผมก็กระซิบแพมว่า"ผู้กำกับเขาจะดูว่าแพมจะแก้ปัญหาอย่างไรเวลาแสดง"แพมก็ร้องในลำคอ แล้วแพมก็ตะโกนบอกผู้กำกับว่าไม่เอาแล้ว "หนูไม่เล่นแล้ว"แต่ผมก็ไม่สนผู้กำกับก็เฉยแพมทำอะไรไม่ได้เพราะถูกมัดอยู่ ผมดูดหัวนมแพม แพมร้องไห้เลย จากนั้นผู้กำกับส่งกรรไกรมาให้ตัดกระโปรงออกต้องของสงวน แพมร้องไห้สะอึกสะอืน บอกว่าอย่าทำแพมเลย ผมไม่สนผมดูดติงของแพม แพมร้องไห้ใหญ่เลยแต่ก็มีเสียงอ้าๆหลุดออกมาเหมือนกัน พวกผู้กำกับยืนชักเว้ากันเฉยเลย จากนั้นผมทนไม่เลยตัดเชือกตรงขาของแพมออก แล้วชันเคาแพมขึ้นเห็นอลางชางเลย แพมโวยวายร้องไห้ แต่มองไปที่หีของแพมนั้นเยิมแล้ว ผมก็ดันเข้าเลย เข้าอยากพอสมควรแต่เข้าได้ พอเข้าไปเท่านั้นละ แพมก็เริ่มจะดูนิ่งลงเล็กน้อย ผมก็สอยด้วยยิกเลยทำได้แค่ท่าเดียวแต่มัน แพมก็ร้องไห้ผสมกับครางไปด้วย ผมเสร็จ2ยกคาหี แพมเลย แพมก็หลับตาแล้วสะอึอสะอืน พี่ตุ้ยก็ต่อ ผู้กำกับ พี่เป้าก็จัดการกันชะ ยก2ยกแต่รู้ว่าของแพม แดงเทือกมาก น้ำเยิมเลยของใครเป็นของใครก็ไม่รู้ ส่วนแพมหลับไปเลย พอแพมตื่นมา พวกผมกับผู้กำกับแกล้งชมแพมว่าแสดงได้ ยอดเยี่ยมมากแอ๊คติ้งก็ดี ส่วนแพมแต่งตัวเสร็จแล้วก็กลับเลย ผมคุยกับพวกนี้แล้วขอเทปเก็บไว้ดูบ้าง พี่ตุ้ยก็บอกว่า เดียวเอาไปกอ๊ปปี้มาให้ได้แล้วจะติดต่อไป จากนั้นกลุ่มนี้ก็หายไปเลย เบอร์ติดต่อก็ไม่มี ผมต้องไปรับหน้าคนเดียว ดีที่น้องแพมบอกกับแม่ว่าเขาให้ใส่แต่ชุดบ้าง ผมเลยถูกดานิดหน่อย ทำให้ผมแค้นมากเลยแต่ในใจก็ขอบคุณมากครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น